ΗΡΑΚΛΗΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2-1

Φαίνεται πως το πάθημα με την Μακάμπι δεν έγινε μάθημα. Φαίνεται πως η περυσινή χρονιά δε δίδαξε τίποτα στους παικταράδες μας. Φαίνεται πως πίστευαν ότι κάποιος θα τους χαρίσει το παιχνίδι και γιατί όχι και το πρωτάθλημα μόνο και μόνο γιατί έχουν το καλύτερο ρόστερ. Ε, λοιπόν, δεν είναι έτσι, κύριοι. Κανείς δε θα χαρίσει τίποτα σε κανέναν. Όλοι θα είναι εναντίον σας και θα πρέπει να ματώσετε στο γήπεδο για να πάρετε αποτέλεσμα. Καταλάβετέ το πριν είναι αργά. Όταν έχεις απέναντί σου μια ομάδα σαν τον Ηρακλή, που μόνο οίκτο μπορεί να προκαλέσει, την πατάς. Της βάζεις πέντε γκολ και τη στέλνεις για βρούβες. Κομμένες οι ντρίμπλες και τα τακουνάκια. Παίξτε με πάθος από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο και κυνηγήστε το γκολ σε κάθε φάση. Καμιά ευκαιρία δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένη. Ότι είστε οι καλύτεροι το ξέρουμε. Αποδείξτε το. Ο Μαρινάκης έκανε ό,τι μπορούσε. Τώρα πρέπει να μιλήσετε εσείς, οι παίκτες. Και εσύ, βρε Βαλβίδα μου, πας και μου βγάζεις τον Μήτρογλου και μου βάζεις για μισή ώρα τον ανέτοιμο Πάντελιτς. Άστους και τους δύο μέσα και βγάλε τον ανύπαρκτο στο δεύτερο ημίχρονο Φουστέρ. Τι μανία είναι αυτή με τον έναν επιθετικό. Με τέτοιες ομάδες ο Ολυμπιακός πρέπει να παίζει με δύο επιθετικούς από την αρχή του αγώνα. Καταλάβετέ το επιτέλους!