29/5/10

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1948-1949


Ο Ολυμπιακός εκείνη την περίοδο είχε πολύ καλή ομάδα, το πρωτάθλημα όμως χάθηκε με πολύ περίεργο τρόπο. Ας δούμε τι έγινε. Το Πρωτάθλημα Πειραιά κατακτήθηκε με ευκολία αφού ο Ολυμπιακός δεν έχασε ούτε έναν αγώνα. Φιλοδώρησε μάλιστα τον Ατρόμητο Πειραιά, τον Αργοναύτη και τον Εθνικό με τέσσερα γκολ (4-1, 4-0 και 4-1 αντίστοιχα), ενώ σε δύο αγώνες εναντίον του Άρη Νικαίας έβαλε 14 γκολ (8-1 και 6-1). Στα τελικά, λοιπόν, οι ερυθρόλευκοι αντιμετώπισαν τον Παναθηναϊκό και τον Άρη. Το πρώτο παιχνίδι εναντίον των πράσινων χάθηκε με 3-2, αλλά στη ρεβάνς ο Θρύλος νίκησε με 1-0. Με τον Άρη το παιχνίδι στη Θεσσαλονίκη ήρθε ισόπαλο με 4-4 και στο Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός νίκησε με 4-1. Ενδιαφέρον έχει τώρα να δούμε τι έγινε στα παιχνίδια του Παναθηναϊκού με τον Άρη. Το πρώτο παιχνίδι στη Θεσσαλονίκη ήταν επεισοδιακό. Μέχρι το 77' ο Άρης προηγείτο με 1-0. Στο λεπτό αυτό ο Χιονίδης του Παναθηναϊκού κάνει μια μακρινή σέντρα προς την περιοχή, ο συμπαίκτης του Νικολόπουλος αγκαλιάζει τον αντίπαλο τερματοφύλακα Βελλιάδη και η μπάλα καταλήγει από το πουθενά στα δίχτυα. Εκεί που όλοι περίμεναν να δοθεί επιθετικό φάουλ ο διαιτητής καταλογίζει το τέρμα. Οι Βελλιάδης και Αμπραχαμιάν ορμούν καταπάνω του, το παιχνίδι διακόπτεται, ο Άρης μηδενίζεται και ο Παναθηναϊκός παίρνει τους δύο βαθμούς που αναλογούσαν τότε στον νικητή. Στον επαναληπτικό αγώνα οι Θεσσαλονικείς αποφασίζουν να σνομπάρουν το πρωτάθλημα και κατεβάζουν την τρίτη τους ομάδα με αποτέλσμα ο Παναθηναϊκός να πάρει άλλη μία εύκολη νίκη και μαζί τον δεύτερο τίτλο τους μετά το 1930. Χαρά για τους πράσινους, αποτροπιασμός για τις υπόλοιπες ομάδες και ξευτίλα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μόνο έτσι μπορούσαν τα καϋμένα τα βαζελάκια να σπάσουν την κυριαρχία του Ολυμπιακού. Αυτά έκαναν πάντα, αυτά κάνουν και τώρα. Στο κύπελλο Ελλάδας ο Ολυμπιακός απέκλεισε τον Έσπερο και τον Φωστήρα αλλά αποκλείστηκε από την ΑΕΚ χάνοντας 2-1. Κατέκτησε όμως το Κύπελλο Πάσχα με νίκη με 3-0 επί της ΑΕΚ και ισοπαλία με 2-2 με τον Παναθηναϊκό. Σε φιλικά παιχνίδια η ομάδα μας πέτυχε μεγάλες σε έκταση νίκες επί της Μικτής Β' Πειραιά (4-1), της ΑΕΚ (4-0), δύο φορές επίτης Ελληνικής Αστυνομίας (ουσιαστικά μικτής Ατρομήτου Πειραιά και Απόλλωνα Αθηνών) (5-1 και 6-1) και επί της Μικτής Χαλκίδας (8-1). Ένα φιλικό που σίγουρα σήμερα θα μας έκανε μεγάλη εντύπωση να δούμε είναι αυτό που έγινε στη Ριζούπολη στις 17/4/1948. Η Μικτή Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού νίκησε με 2-1 τη Μικτή Απόλλωνα-ΑΕΚ-Πανιωνίου. Σε διεθνείς φιλικούς αγώνες ο Ολυμπιακός πέτυχε σπουδαία νίκη με 2-1 επί της Φενέρ Μπαξέ και ήρθε ισόπαλος με 1-1 με την Ολυμπίκ Νις. Προπονητής της ομάδας και πάλι ο Θεολόγος Συμεωνίδης ενώ στο ρόστερ βρίσκονται οι:

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ:

Κουρουκλάτος Στέλιος

Κλέτσας

Λούβαρης Αριστείδης

Βραχιώτης

Σαγιάς

ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ:

Μινάρδος Διονύσης

Γκιόκας

Ζαρκάδης

Μουράτης Ανδρέας

Ρωσίδης Ηλίας

Χέλμης Γιάννης

Δρούγκας

Κοτρίδης Μπάμπης

Νήρος

Μανδρέκας

Φυτιλόπουλος

Παπαδημητρίου

Πολίτης

Συμεωνίδης Σ.

ΜΕΣΟΙ:

Βαγιακάκος

Βασιλειάδης

Βασιλείου Ν.

Γεωργάτος

Μαλαμόπουλος

Καρπόζηλος

Γιαννακάκος

Κανσός

Μπέμπης Θανάσης (ο "Πινόκιο" υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους τεχνίτες που πέρασαν ποτέ από το λιμάνι. Το ότι ήταν μικρόσωμος του έδινε μεγάλη ευελιξία και με περίτεχνες ντρίπλες γελοιοποιούσε τον αντίπαλο. Έβαλε όμως και πολλά γκολ με κεφαλιές. Το 1953 διεκόπη η αγωνιστική του σχέση με τον Ολυμπιακό για έναν ολόκληρο χρόνο λόγω διαφορών με τη διοίκηση και το 1955 αποκλείστηκε από την Εθνική ομάδα μέχρι το 1959 επειδή διεκδίκησε τα οδοιπορικά των διεθνών παικτών. Έφτασε σε τελικό Κυπέλλου Ελλάδας 9 φορές και κατάφερε και το κατέκτησε 9 φορές. Δεν ξέρω αν άλλος παίκτης έχει καταφέρει κάτι ανάλογο. Ίσως ο σύγγαυρος και γνωστός "ρεκορολόγος" Θόδωρος Πέππας έχει κάτι στο μυαλό του. Τέλος πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως πρώτος τεχνικός της ομάδας σε δύσκολες περιόδους για τον Θρύλο το 1980, το 1984 και το 1985.)

Πατρίκιος

Πήλιουρης

Δρόσος Μπάμπης (ήρθε στον Ολυμπιακό για να καλύψει το κενό του Γιάννη Βάζου. Γρήγορα φάνηκε ότι δε θα τα κατάφαιρνε. Σε ένα παιχνίδι όμως εναντίον του Πανιωνίου για το κύπελλο το 1951 ο Γιάννης Χέλμης τον χρησιμοποίησε στη θέση του έξω αριστερά. Αυτή ήταν και η θέση στην οποία καθιερώθηκε. Χαρακτηριστικό του οι σέντρες ακριβείας στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας. Ντεμπουτάρισε στο ίδιο φιλικό με τον Μπέμπη, στο 1-1 με την Ολυμπίκ Νις, ενώ έχει μείνει αξέχαστο το γκολ που πέτυχε στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας του 1952 εναντίον του Πανιωνίου στο 90' ισοφαρίζοντας. Καθώς λέγεται είναι και μεγάλος λάτρης της όπερας και στα ταξίδια στο εξωτερικό δεν άφηνε την ευκαιρία να δει μια καλή παράσταση.)

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ:

Χατζησταυρίδης Αλέκος

Χριστόπουλος Στέλιος

Αποστολόπουλος

Δαρίβας Γιώργος

Βάζος Γιάννης

Τριανταφύλλου

Μπιζάν

Αλεξανδρίδης

Τσάμης

Βάρναλης

Κοπανίδης Γ.

Καμπανίδης


3 σχόλια:

Θεόδωρος Α.Πέππας είπε...

Πολύ σωστά Βαγγέλη Ο Μπέμπης έχει το ρεκόρ, όπως τοπες Μην αμφιβάλλεις καθόλου! Ουτε όταν φθασεις στον Σιδερη να αμφιβαλλεις για το δικό του σε Τελικους!
Σωστα για τον Μπάμπη Δροσο ομοιως

Unknown είπε...

Ευχαριστώ, Θόδωρε!

Ανώνυμος είπε...

Αυτά δεν είναι τα αποτελέσματα του Ολυμπιακού εκείνη την περίοδο στο πρωτάθλημα;

ΠΑΟ - Ολυμπιακός 3-2
Άρης - Ολυμπιακός 4-4
Ολυμπιακός - ΠΑΟ 1-0
Ολυμπιακός - Άρης 4-1

Και αυτά στο κύπελλο;

Φάση των «16»:
Ολυμπιακός - Εσπερινός Καλλιθέας 3-1
Προημιτελικός:
Ολυμπιακός - Φωστήρας 3-3
Φωστήρας - Ολυμπιακός 1-4
Ημιτελικός:
ΑΕΚ - Ολυμπιακός 2-1